Przyjrzał jej się dokładnie. Wcale mu to w niej nie przeszkadzało, wręcz przeciwnie. Odetchnął wręcz z ogromną ulgą. Zawsze myślał, że Nanami zdąży tu kogoś poznać, a on nie będzie miał u niej szansy. Cieszył się, że jeszcze może coś zrobić, nim będzie za późno. Właśnie... tylko ile czasu mu zostało? Nie miał pojęcia, a wiedział, że to on musi zrobić pierwszy krok.
- Ja też nie - odpowiedział po dłuższej chwili ciszy. Tak po prostu, bo to prawda. Ikuto trzymał od siebie osobniczki płci pięknej na dystans, ewentualnie się z nich śmiał bądź doprowadzał do sytuacji, z których ciężko im było się wyplątać. Były bardzo zabawne z jego punktu widzenia.

- Naprawdę! - udając, że jest obrażony, nadął policzki. Skrzyżował ręce na klatce piersiowej, jakby miał focha strzelić.
- Nigdy nie miałem dziewczyny. Nigdy z nikim niczego nie robiłem - dodał. Chwila, to zabrzmiało głupio. Westchnął.
Ikuto, co się z Tobą dzieje?

Wzruszył ramionami. Ikuto był przyzwyczajony do tego, że jest sam. Z jednej strony. Z drugiej bardzo się stęsknił za towarzystwem Nanami, która jest dla niego bardzo bliską osobą. W zasadzie to nie chciał nikogo innego, ale przecież tego jej nie powie.
- Nie byłabyś zazdrosna? - uśmiechnął się znów podstępnie. Ni to żartem, niby poważnie.

- Wiem, wiem - przytaknął raz, drugi, trzeci. Nie zamierzał jej już o nic w tym stylu pytać. Przeciągnął się leniwie, zdając sobie sprawę, że chętnie by się tu zdrzemnął. Zapomniał o swoich obowiązkach, jak to kompletny koci leń. Był bliski przymknięcia oczu.

- Nie powinienem... Hisashi została sama - pokręcił głową. Dopiero teraz sobie o niej przypomniał. Co prawda Yoru do niej poszedł, ale to wcale nie oznaczało, że może tak ją zostawić na długo. Nigdy nie wiadomo, co wykombinują, kogo zaczepią, co się stanie.

- Hisashi? - uniósł jedną brew. Pytanie postawione przez Nanami było dość podejrzane. I ona nie jest zazdrosna, skoro takie zadaje? Dziiiiwne. Bardzo.
- Sam nie wiem. Nie myślałem nad tym, ale.. można powiedzieć, że jest ładna. Ma ładne ciało, nietypowy kolor włosów i oczu, który do niej pasuje... to najbardziej rzuca się w oczy. Czemu pytasz? - spojrzał na Nanami, od razu zadajac to pytanie.

Zaśmiał się cicho pod nosem.
- Nie. Może i jest ładna, ale wieloma innymi cechami zaniża moją ocenę - pokręcił głową z niedowierzania. Nigdy nie chciałby być z Hisashi. Kobietą, którą musiałby się opiekować praktycznie 24 godziny na dobę. Oczywiście to nie jej wina, ale coś takiego nie miałoby racji bytu. Oczywiście Nanami nie wiedziała, że jest tak, a nie inaczej, ale... lepiej żeby nie wiedziała.
- Więc jesteś zazdrosna... - przyjrzał jej się dokładnie. To go trochę ożywiło.Trzymał się resztkami sił.
- ... jeeesteś.

Ikuto myślał i myślał, aż wpadł mu do głowy pomysł.
- Bo wiesz... mieszkam sam w hotelu z kobietą, która w dodatku jest ładna... nigdy nie wiadomo, co się może stać... - mało co nie parsknął śmiechem. Dobrze, że nie wiedziała, co się dzieje, jeśli chodzi o sceny w domu. Na szczęście do niczego nie doszło konkretnego. I oby nie doszło.
- Poza tym nie pytałabyś o takie rzeczy tylko z ciekawości...